"Nafs' atau 'nafsu' berasal daripada perkataan arab yang bermaksud "jiwa" atau "roh" yang tidak zahir pada manusia. Manusia yang mempunyai nafsu ialah manusia yang mempunyai keinginan, kemahuan dan keghairahan kepada sesuatu samada baik ataupun tidak baik.

Di dalam Ihya’ Ulumuddin, Imam al-Ghazali menerangkan bahawa nafs merupakan kekuatan, sifat marah dan nafsu syahwat yang ada pada diri manusia.  Ia juga diletakkan di dalam golongan yang mengikut telunjuk syaitan dan perkataan “nafs” ini biasa diguna pakai oleh ahli tasawwuf dengan maksud pokok yang menghimpunkan sifat-sifat tercela pada manusia.  Mereka juga turut mengatakan bahawa nafsu tidak dapat dilawan dan dihancurkan (al-Ghazali, 1997) seperti mana yang diriwayatkan oleh Ibn Abbas, Sabda Nabi Muhammad s.a.w yang bermaksud :

“Musuhmu yang terbesar ialah nafsumu yang berada di antara dua lambungmu”.
(al-Baihaqy)